اشعار و متون ادبی

همچو هاروت و چو ماروت آن دو پاکبسته اند این‌جا به چاه سهمناکعالَم سفلی و شهوانی درنداندر این چَه گشته‌اند از جُرم بندسِحر و ضدّ سِحر را بی‌اختیارزاین دو آموزند نیک...

۰ ۳۰۱

دیرست گالیا!در گوش من فسانه دلدادگی مخواندیگر ز من ترانه شوریدگی مخواهدیرست، گالیا! به ره افتاد کاروان.عشق من و تو؟...... آهاین هم حکایتی ستاما در این زمانه که درمانده ه...

۰ ۲۳۴

ای خوشا دل کاندر او از عشق تو جانی بودشادمان جانی که او را چون تو جانانی بودخرم آن خانه که باشد چون تو مهمانی در اومُقبل آن کشور که او را چون تو سلطانی بودزنده چون باشد...

۰ ۶۶۶

خاک دل آن روز که می بیختندشبنمی از عشق بر او ریختنددل بدان رشحه غم اندود شدبود کبابی که نمک سود شددل که ز عشق آتش شیدا در اوستقطره ی خونی ست ، که دریا در اوستنیست دل آند...

۰ ۶۱۹

ما مست و خراب از می پیمانه ی عشقیمبی خویشتن و واله و دیوانه ی عشقیمغرقیم به دریای خروشنده ی هستیتا در طلب گوهر یکدانه عشقیمما گوهر پرارج زمانیم ولیکنچون گنج نهان ، در ...

۰ ۲۸۳

بیابانی ست عشق ایدل، که پیدا نیست پایانشبه منزل کی رسی؟ تا گم نگردی در بیابانشندانم عشق را ملت، ولی هر کس که عاشق شدمسلمان کافرش می‌خواند و، کافر مسلمانشنه از کفرم ح...

۰ ۳۷۹

زآتشکده و کعبه، غَرَض سوز و نیاز استو آنجا که نیازست، چه حاجت به نمازستبی عشق، مُسخّر نشود مُلک حقیقتکان چیز که جز عشق بود، عین مجازستچون مرغ، دلِ خسته ی من صید نگردد...

۰ ۳۳۳

سوگند خورده ایم به موی تو بارهاتا بگذریم در غمت از اختیارهاگفتم : که دل به زلف تو گیرد مگر قرارزان بی خبر که داده به باد ، او قرارهاداند کسی که روزش از آن طره گشته شامبر...

۰ ۳۵۵

زاهدی کز صحبتِ ما دُرد نوشان ننگ داشتدیدَمَش دِی خِرقه در رَهنِ مِی گلرنگ داشتبنده ی پیر خراباتم که در آئین عشقاز سماعِ قول شیخ و نام زاهد ننگ داشتعاشقان را وعظِ شیخ ...

۰ ۳۵

عشق ، آب و رنگ گلزارِ دل استرهنما و هادی هر منزل استسینه فانوس ست و شمعش عشق داندل صدف ، عشق است گوهر اندر آندیده ی فانوس ، بی شمع ست کوربی گُهر بزمِ صدف را نیست نورمحرم...

۰ ۴۰۹

دلم ز مهر تو آندم چو صبح ، دم می زدکه آفتاب رُخت در عدم قلم می زدز جام عشق تو بودم خراب و مست آندمکه امرِ مُنشی کُن ، کاف و نون به هم می زدبه بوی زلف تو آشفته آن زمان بودم...

۰ ۵۰۱

ز نام بهره نبردیم غیر بدنامیز کام صرفه نبردیم غیر ناکامیشکست شیشه ی تقوی به سنگ رسواییگسست سبحه ی طاعت بدست بدنامیبیار باده که این آتشِ سلامت سوزبرون کند ز تنِ مرد ، ...

۰ ۳۷۹

شاه باشد ، اگر این رتبه گدایی داردساقیا چند شتابی به خرابی دلمآخر این خانه ی ویرانه خدایی داردهمچو نی با لب شیرین تو دمسازم و جفتبندبندم ز غمت ساز و نوایی داردمی روم ا...

۰ ۶۵۱

حیلت رها کن عاشقا ، دیوانه شو دیوانه شووندر دل آتش درآ ، پروانه شو پروانه شوهم خویش را بیگانه کن ، هم خانه را ویرانه کنوآنگه بیا با عاشقان ، همخانه شو همخانه شورو سینه ...

۰ ۴۲۵

فقیر کوری ، با گیتی آفرین می گفت :که ای ز وصف تو الکن ، زبان تحسینمبه نعمتی که مرا داده ای ، هزاران شکر که من ، نه در خور لطف و عطای چندینمخسی گرفت گریبان کور و با وی گفت :...

۰ ۱۴۶

هان و هان در گردش آور جام رابیش از این ضایع مکن ایام رازندگی خواهی؟ شراب عشق نوشزهد را یک سو فکن ، در عشق کوشعشق باید زافتخار آموختنخوشه چیدن ، خرمن خود سوختنعاشقی پیو...

۰ ۱۳۲